De meesten van ons weten niet dat steeds meer groenten en fruit worden verbouwd in industriële omstandigheden, waar voedingsstoffen voornamelijk afkomstig zijn van een oplossing van vloeibare meststoffen, en niet van rijke, vruchtbare grond.
Wordt het beschouwd als biologisch geteelde producten? Of worden er in de biologische landbouw bessen of tomaten geteeld op gezonde vruchtbare grond?
Wist je dat veel bessen, tomaten en sommige groenten, zoals paprika's en komkommers, die momenteel als biologisch worden beschouwd in de Verenigde Staten, worden gekweekt op hydrocultuur, zonder aarde?
Dit is een bijzonder vreemde ontwikkeling, gezien de beweging van het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA) om biologische methoden voor het verbouwen van voedsel te ontwikkelen.
Biologische landbouw in de VS
De Wet op de Productie van Biologische Voeding uit 1990 maakte duidelijk dat het aanvullen en in stand houden van bodemvruchtbaarheid de basis is van biologische landbouw. In 1995 definieerde de National Organic Standards Board (NOSB), een deskundige adviesgroep van het Amerikaanse ministerie van landbouw, biologische landbouw als "een ecologisch productiebeheersysteem dat de biodiversiteit, biologische cycli en biologische activiteit van de bodem bevordert en versterkt".
De Organic Agriculture Regulations van het Amerikaanse ministerie van landbouw omschrijven biologische landbouw als een reeks praktijken die "de circulatie van hulpbronnen op de boerderij ondersteunen, het ecologisch evenwicht bevorderen en de biodiversiteit behouden".
"Dit omvat het handhaven of verbeteren van de bodem- en waterkwaliteit, het behoud van wetlands, bossen en dieren in het wild, evenals het vermijden van het gebruik van synthetische meststoffen, rioolslib, bestraling en genetische manipulatie", zei het Amerikaanse ministerie van landbouw in zijn inleiding op biologische methoden.
Dit onderdeel van "bodemverbetering" staat centraal in de hoofden van veel voorstanders van biologische landbouw. Daartoe adviseerde de NOSB in 2010 dat gewasproductiesystemen die de bodem uitsluiten, zoals hydrocultuur, geen biologische certificering krijgen. Het National Organic Program, onderdeel van de Agricultural Marketing Service van de USDA die verantwoordelijk is voor de biologische normen van de USDA en de accreditatie van biologische certificeringsagenten, heeft deze aanbeveling echter niet overgenomen.
In het najaar van 2017 stemde de NOSB, na massale lobbyinspanningen van de industriële agribusiness, met 8 tegen 7 tegen de aanbeveling om de etikettering van hydrocultuurgewassen als biologisch te verbieden.
Sommigen noemen de stemming een keerpunt voor het biologische programma in de Verenigde Staten. Het probleem van hydrocultuur, samen met de ontwikkeling van "biologische" activiteiten voor het voeren van dieren in stallen en de import van maïs en sojabonen die niet als biologisch zijn erkend, zijn sleutelgebieden van wat velen nu beschouwen als biologische fraude of de erosie van biologische normen in het belang van het grootbedrijf.
Wat is hydrocultuur?
Hydrocultuursystemen kweken planten in water, vaak met een inert medium zoals kokosnootschillen, om de wortels stabiliteit te geven. Planten krijgen voedingsstoffen via water en de bodem is niet betrokken bij dit proces.
Omdat hydrocultuur de bodem uitsluit, sluit het het hele proces uit van het cultiveren van gezonde grond die in staat is een rijk microbieel leven en een verscheidenheid aan gezonde planten te ondersteunen. Voorstanders van hydrocultuur beweren dat je met deze methode water kunt besparen en snel planten kunt laten groeien.
Niet alle voorstanders van hydrocultuur zijn het eens met het besluit van de NOSB uit 2017.
Dan Lubkeman, een fervent voorstander van hydrocultuur, was teleurgesteld dat de USDA de biologische status van hydrocultuur toekent. Hij is de president van de Hydroponic Society of America (HSA), een 46 jaar oude non-profitorganisatie die hydrocultuur promoot.
"Het woord 'biologisch' is speciaal gemaakt voor planten die in de grond worden gekweekt, en hydrocultuur is speciaal gemaakt voor het kweken zonder aarde," zei hij in een e-mail.
“Consumenten willen weten dat hun voedsel veilig is. Zoals je weet geeft het woord ‘biologisch’ consumenten een warm gevoel van gezonde voeding zonder bestrijdingsmiddelen.”
Lubkeman zei dat consumenten bereid zijn meer te betalen voor biologische producten en de zuiverheidsidealen die het biologische label belichaamt.
"De hydrocultuurindustrie wil profiteren van deze consumentenperceptie van veiligheid zonder jaren te besteden aan het ontwikkelen van een eigen versie van het woord 'biologisch'. Ze kunnen gemakkelijker meer en sneller opladen door een beroep te doen op grondboeren. Ik denk dat de hydrocultuurindustrie geen recht heeft op het woord biologisch, ik denk dat het luie marketing is en de consument misleidt. Hydroorganics is een oxymoron (een combinatie van tegenstrijdige concepten) in mijn boek,” zei hij.
Hoewel het label "biologisch" misschien niet ideaal is en er problemen zijn met het namaken van biologische producten, is het logisch voor de consument, en biologische producten hebben de neiging beter te presteren dan conventionele. Maar biologisch is volgens Lubkeman geen hydrocultuur en dat hoeft ook niet. Hydrocultuur heeft zo zijn voordelen en zou daar volgens hem op moeten staan.
"Bij een goed georganiseerde hydrocultuurproductie worden nooit pesticiden, dierlijke uitwerpselen of bloed- en beendermeel gebruikt, wordt er niets gecomposteerd en is er minder risico op ziekteverwekkers en ziekten. Mijn definitie van hydrocultuurvoedsel is "meer voedsel, minder ruimte, minder water en minder tijd." Hydroponics heeft veel voordelen en is de toekomst van de landbouw," zei hij.
Lubkeman en HSA zijn niet de enigen die het oneens zijn met de organische status van hydrocultuur, hoewel de meeste groepen die er tegen zijn dit doen omdat ze de unieke voordelen zien van aarde die niet worden gereproduceerd in hydrocultuur.
In het rapport uit 2018 "Disturbing Waters: how hydroponic agribusiness and the US Department of Agriculture verdund organic matter by autorisatie van ongegronde teelt", rapporteerde het Cornucopia Institute, een vooraanstaand orgaan dat toezicht houdt op de biologische industrie, dat hydroponische groeimedia zoals kokosnootschillen geen vele andere voordelen van echte aarde.
"De labels op deze 'biologische' producten maken geen onderscheid tussen hydrocultuurgewassen en gewassen die in de grond worden gekweekt, ondanks het feit dat er veel vraag is naar producten met een hoog gehalte aan voedingsstoffen die in de grond worden gekweekt onder goed geïnformeerde consumenten", aldus het rapport.
Het draait allemaal om de bodem
Als we de nutritionele voordelen van hydrocultuur buiten beschouwing laten in vergelijking met producten die in de grond worden gekweekt, is er een aanzienlijk voordeel van biologische landbouw. Biologische landbouw is altijd gebaseerd geweest op het principe 'voed de grond, niet de plant'. Echte biologische landbouw is afhankelijk van de microbiële activiteit van de bodem, die langzaam voedingsstoffen aan de planten afgeeft.
Dit betekent dat de bodem in staat is om voedsel te verbouwen voor toekomstige generaties zonder gebruik te maken van meer geavanceerde hydrocultuurplanttechnologie. Het betekent ook dat de bodem terugkeert naar zijn natuurlijke staat met een rijke microbiële activiteit en ecologische diversiteit.
Als het gaat om biologische en gangbare landbouw, is dit verschil duidelijk. Traditionele landbouw gebruikt herbiciden zoals glyfosaat om andere vegetatie te vernietigen en voedt de planten vervolgens met chemische meststoffen.
Biologische boeren weten al lang dat een gezonde bodem zorgt voor voedzaam voedsel, gezonde mensen en een gezond milieu. Onderzoek bevestigt dit. Een overzichtsartikel uit 2014 in het British Journal of Nutrition, waarin 343 collegiaal getoetste publicaties werden beoordeeld, toonde aan dat de concentratie van gezondheidsbeschermende antioxidanten in biologisch voedsel hoger is en dat het gehalte aan giftige zware metalen en pesticiden lager is dan in anorganische producten.
De studie, waarvan de resultaten in oktober 2018 werden gepubliceerd in het tijdschrift JAMA Internal Medicine, toonde aan dat het eten van biologisch voedsel het risico op kanker kan verminderen. Tijdens het onderzoek werden gedurende vijf jaar ongeveer 70 duizend volwassenen geobserveerd, van wie de meesten vrouwen waren.
Door het gebruik van synthetische chemische bestrijdingsmiddelen te verbieden, waaronder het problematische onkruidverdelger glyfosaat, komt gecertificeerde biologische landbouw ook op vele manieren ten goede aan het milieu en de dieren in het wild.
De strijd voor het behoud van organische bodem
Hoewel "biologische" hydrocultuurproducties geen chemische pesticiden en herbiciden gebruiken, dragen ze ook niet bij aan de ecologische gezondheid van een groter planetair ecosysteem. Dit verschil lijkt duidelijker voor biologische toezichthouders in verschillende landen.
De etikettering van hydrocultuurproducten als "biologisch" komt in wezen alleen voor in de Verenigde Staten. In Canada, Mexico en de meeste andere ontwikkelde landen is het expliciet verboden om hydrocultuurproducten als biologisch te bestempelen.
Het overwicht van "biologische" hydrocultuurproducten wordt veroorzaakt door industriële ondernemingen in het zuidwesten en in Mexico (vanwaar het wordt geëxporteerd naar de Verenigde Staten) of geïmporteerd uit landen zoals Nederland, waar het ook illegaal is om te verkopen ongegronde producten als biologisch, volgens een rapport uit 2018.
Experts op het gebied van biologische teelt zeggen dat hydrocultuur een van de grootste bedreigingen vormt voor de integriteit van het biologische programma. Een van de experts die pleiten voor biologische voeding om te voldoen aan de normen waarop ze zijn gebaseerd - telen op gezonde grond - is Dave Chapman, die biologische tomaten teelt op Long Wind Farm in Vermont.
Tussen 2011 en 2013 begon Chapman iets ongewoons op te merken aan biologische tomaten in alle supermarkten die hij bezocht.
"De waarheid is dat op dit moment de overgrote meerderheid van de verse "gecertificeerde biologische" tomaten in winkels hydrocultuur is en veel andere groenten zullen hydrocultuur worden. Biologisch betekent watergekweekt materiaal uit enorme kassencomplexen," zei hij.
“Zijn het biologische producten? Ik dacht het niet. Ik heb bijna niemand in de biologische gemeenschap ontmoet die zou zeggen: "Ja, het is biologisch." Niemand gelooft dat deze methoden biologisch moeten zijn, behalve de mensen die ze beheren."
Een van deze mensen is Jim Krasus, CEO van het bedrijf Edible Garden.
Edible Garden beweert "milieuvriendelijke lokale producten te produceren die in kassen worden gekweekt met afvalvrije productie." Het bedrijf werkt samen met lokale kassen om producten te krijgen die volgens haar de consument kan vertrouwen.
"Edible Garden verwelkomt de mogelijkheid om gecertificeerde biologische gewassen te telen op hydrocultuur en onder CEA-omstandigheden (Controlled Environment Agriculture), net als traditionele veldtelers. Dit teken van steun van het Amerikaanse ministerie van landbouw zal consumenten uiteindelijk in staat stellen om te profiteren van een breder aanbod aan biologische producten bij lokale supermarkten," zei Krasus in een e-mailinterview.
Bedrijven als Edible Garden produceren producten zonder chemische pesticiden en herbiciden, maar critici zoals Chapman zeggen dat dat niet genoeg is.
Chapman is van mening dat het voor telers van hydrocultuur onmogelijk is om de bodemgesteldheid na te bootsen.
"De voeding in hydrocultuur komt niet voort uit de complexe interactie van mineralen en microben waarop terrestrische planten in de bodem de afgelopen 500 miljoen jaar hebben vertrouwd. Het is een lange tijd. Er is iets duidelijk geworden in het proces van deze gezamenlijke evolutie”, zei hij. —Het is een zeer complex ecosysteem waar planten microben in de bodem voeden en microben planten voeden.”
Sorteren door verwarring
Hydrocultuur wijkt radicaal af van hoe een plant in de natuur wordt gevoed, hoewel voorstanders van hydrocultuur, zoals Lubkeman, zeggen dat hydrocultuur het voor een plant eenvoudigweg gemakkelijker maakt om anorganische, verwerkte elementen te absorberen die zijn afgeleid van organische elementen zoals stikstof, fosfor en kalium.
Maar voor degenen die meer willen doen dan alleen giftige materialen in de landbouw vermijden en een voedselproductiesysteem willen behouden dat zorgt voor een gezonde bodem, is hydrocultuur niet geschikt.
Een van de manieren om te voorkomen dat u op hydrocultuur geteelde producten koopt die als "biologisch" zijn gemarkeerd, is door te verwijzen naar de "Richtlijnen voor de afwijzing van biologische ongegronde producten", die het Cornucopia Institute voor kopers heeft opgesteld. Het vermeldt de merken van producten die hun producten op hydrocultuur of zonder aarde laten groeien.
Manieren om biologische producten te kiezen die in de bodem worden geteeld
Het is zelfs nog beter om biologische producten en goederen die in de grond worden geteeld te vinden door te letten op twee relatief nieuwe aanvullende labels voor de USDA Organic. Boeren en voorstanders van sterke biologische praktijken hebben het USDA Organic-programma niet verlaten, maar hebben maatregelen genomen om het te ontwikkelen om de integriteit van echte biologische landbouw te behouden.
Echt biologisch project
Na mislukte pogingen om hydrocultuur te verwijderen uit producten met het label USDA Organic, werd Chapman een van de mede-oprichters van het Real Organic Project, een landbouwbeweging die is opgericht om in het kader van USDA Organic de aandacht te vestigen op producten uit de grond en in de wei.
Het Real Organic Project werkt als een extra teken voor gecertificeerde biologische producten, dat wil zeggen, het certificeert alleen die boerderijen die al een USDA Organic-certificaat hebben.
Het verkrijgen van een Real Organic Project-certificaat kost geen geld, aangezien het certificeringsprogramma wordt gefinancierd door consumenten, boeren en particuliere stichtingen die zich willen onderscheiden van boerderijen die hun dieren en gewassen verbouwen in overeenstemming met de letter en de geest van gecertificeerde biologische normen.
Het Real Organic Project (ROP) heeft in het eerste jaar (60) 2018 boerderijen gecertificeerd; eind 2022 zullen 1,100 boerderijen ROP-gecertificeerd zijn. U kunt ook zoeken naar producten met het ROP-logo op het voedsel dat op deze boerderijen wordt geproduceerd. Lees meer op de website RealOrganicProject.org.
Regeneratieve biologische certificering
Regenerative Organic Certified (ROC) is een andere nieuwe certificering voor ingrediënten voor voedsel, vezels en persoonlijke verzorging. ROC, opgericht in 2017 door een groep boeren, bedrijfsleiders en experts genaamd Regenerative Organic Alliance, omarmt biologische landbouw en legt vervolgens de lat hoger door prioriteit te geven aan het verbeteren van de bodemgezondheid en het creëren van koolstof in de bodem, veeteelt in de weiden en sociale rechtvaardigheid voor landarbeiders. Lees meer op de website Regenorganic.org.
Melissa Diana Smith is een holistische voedingsadviseur en journalist die al meer dan 25 jaar over gezondheidsonderwerpen schrijft. Ze is de auteur van verschillende boeken over voeding, waaronder 'Syndroom X', 'Tegen de stroom in', 'Glutenvrij voor een jaar' en 'Tegen GGO's in'.
Een bron: https://www.epochtimes.ru